کاربست الگوی LEED-ND برای سنجش پایداری محیطی محله، مورد پژوهی: محله اقتصاد و سبز مشهد-سرچشمه گرگان

توسعه پایدار به‌عنوان مهم‌ترین هدف مطرح جنبش‌های محیط زیستی، امروزه پایداری جوامع کوچک را مهم‌ترین راه برای رسیدن به پایداری معرفی می‌کند. ازاین‌رو شکل­گیری محلات پایدار را لازم دانسته و توجه توسعه را به توسعه محله‌ای جلب می‌کند. این در حالی است که بافت‌های شهری در دوران معاصر تغییر و دگرگونی‌های مختلفی را در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و محیطی شاهد بوده است که به دنبال آن اثرات زیادی بر کالبد محلات واردشده و کارایی آن‌ها را در پاسخگویی به نیاز ساکنان دستخوش تأثیر نموده است. مهم‌ترین این عوامل را می‌توان حاکمیت خودرو، گسیختگی بافت، عدم توجه به زمینه و بوم دانست که مشکلاتی چون افت پایداری محیطی، افزایش مصرف انرژی و کاهش رضایت سکونت را منجر گردیده است. بدین منظور برای فرآیند مشکل یابی و مشکل‌گشایی مذکور روش‌ها و الگوهایی معرفی‌شده‌اند که به سنجش پایداری می‌پردازند. یکی از الگوهایی که مستقیماً انرژی و محیط‌زیست را برای توسعه‌های محله‌ای مورد هدف قرار داده است. مدل الگوی مدیریت طراحی محیطی و انرژی در توسعه محله‌ای است که ضمن ارزیابی و مقایسه نواحی مختلف ازنظر پایداری محیطی، راهبردهایی برای توسعه محله‌ای سازگار با محیط‌زیست ارائه می‌کند. معیارهای این الگو بر اساس ترکیبی از اصول رشد هوشمند شهری، جنبش نوشهر باوری و ساختمان‌های سبز است. هدف این پژوهش سعی بر معرفی الگو و کاربست آن در محله‌های اقتصاد و سرچشمه شهر گرگان است. سؤال اصلی این پژوهش سنجش وضعیت پایداری محله بر مبنای الگوی LEED-ND بوده است. بدین‌سان در این پژوهش که از الگو واره­های تحقیقی اثبات­گرایی تبعیت می‌کند، از روش پژوهش کمی استفاده می‌شود. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که محله اقتصاد به‌عنوان یک توسعه جدید شهری ازنظر پایداری محیطی امتیاز 33 و محله سرچشمه- سبز مشهد به‌عنوان یک محله تاریخی امتیاز 28 را کسب می‌کند که هر دو، حداقل امتیازهای پایداری این الگو را نیز کسب نکرده‌اند.